◊ Bu film insanlara yeni bir şeyi denemeyi düşündürmenin yanı sıra harekete geçmek ve o şeyi yapacak yolu bulmak için de ilham veriyor. Bu filmde çalışmak, bu hikâyeyi anlatmak sizin kendi hayatınızda yeni hedefler koymanıza sebep oldu mu?
- Jodie Foster: İnsanlara inanılmaz derecede ilham veren bir hikâye. Bu deneyimin bize dokunma biçiminin hayat değiştirdiğini hissediyorum. Filmin yönetmenlerinden Elizabeth Chai Vasarhelyi’nin bana sorduğu ilk şey “Bu filmi neden yapmak istedin?” oldu.‘Bende daha iş bitmedi’ diyenlerin filmi. Tüm dünya artık işin bitti diye düşünüyor olsa da ama bitmedi diyen bir kadının hikâyesi. Kendime gelirsem belki yakın zamana kadar bu bakış açısının ne kadar önemli olduğunu yüzde yüz kavramamıştım ama artık ‘benim de işim bitmedi’ diyorum. Yaşlandıkça kendinizi yeniden keşfetmelisiniz. Toplum aksini iddia ediyor, yaşlanınca işimizin bittiğini hissettiriyor. Aslında yeni tarzınızla, deneyimlerinizin verdiği bilgeliğinizle ve kabul ettiğiniz bedeninizle kendinizi yeniden keşfetmelisiniz. Toplum ya da kültür kadınlara izin vermiyordu ama artık ‘hayır’ demek ve nefes aldığım sürece ‘işim bitmedi’ demek o kadar önemli ki...
- Annette Bening: Annem 94 yaşında. Harika bir insan. Babam yeni öldü, bir buçuk ay önce kaybettim. 97 yaşındaydı. Benim arzuladığım şey annemin olduğu sakin bir yer. Annem her sabah uyanır bir müddet bilgisayarına bakar. Bulmacalarını çözer ve sürekli kitap okur. Arkadaşlarıyla vakit geçirmenin tadını çıkarır. Evinden çıkmıyor. Öğleden sonra istirahat eder. Akşamları kokteyl saati var. Bana göre annemin başardığı şey olağanüstü. Hepimize huzur veriyor ve hayata karşı şükran duyuyor. Hepimiz hayatın bize sunduklarıyla baş etmenin bir yolunu bulmaya çalışmalıyız. Hayatın her aşamasında birtakım değişiklikler yaşanıyor. Başımıza gelenleri kabul edip kendimizi yeni ayarlara uydurmamız gerekiyor. Annem bunu olağanüstü bir şekilde yaptı. Ben de bunu arzuluyorum.
◊ Güçlü kadın rol modeller arayan genç kadınların bu tür hikâyeleri izlemesinin öneminden bahseder misiniz?
- Annette Bening: Bence hikâye cinsiyet ve yaştan daha fazlasıyla ilgili. Diana’nın 60 yaşındayken başarması tuhaf ve alışılmadık bir şey evet, bu doğru. Ama söylediği bir şey var; “20’li yaşlarımdayken bunu yapamazdım çünkü şu an sahip olduğum akla ve düşünceye sahip değildim.” Film karar verdiğimiz şeyi yapacak doğru yolu bulmak ve kararlılıkla ilgili. Genç kadınların bu hikâyeyi görmesini ve ‘vay be, harika’ demesini istiyorum. Bunun yanında genç erkeklerin ve herkesin ‘wow’ demesini istiyorum. ‘Ben de yapabilirim’ desinler. Çünkü ne kadar sık yapmayı düşündüğümüz şeyleri aslında yapmıyoruz...Erteliyoruz. Yapmamak için pek çok neden buluyoruz. İşte bu hikâye tamamen yapmamak için bulduğumuz nedenlerle ilgili. ‘Hayır, mecburum. Bir yol bulmalıyım’ diyenlerin filmi.
■
New York’taki Türk Evi’nde 12 Ocak’ta gerçekleşen törenin konukları arasında Ticaret ve Sanayi Bakan Yardımcısı Mustafa Tuzcu, Askon Genel Başkanı Orhan Aydın ve New York Başkonsolosu Reyhan Özgür, New York Ticaret Odası Başkanı Mark Jaffe, Paterson Belediye Başkanı Andre Sayegh vardı.
Paterson Belediye Başkanı Andre Sayegh yaptığı konuşmada “Amerika’daki en iyi döner kebap, tantuni ya da kazandibi için Paterson’a gelin. Şehrimdeki Türk nüfusuyla gurur duyuyorum. Paterson’da Türk bayrağı dalgalanıyor, Türk yürüyüşü var ve yakında ‘Türkiye Way’ adını verdiğimiz caddemiz olacak” dedi.
Dünyaca ünlü şef Jose Andres’ten imambayıldı
Jose Andres, kurucusu olduğu “World Central Kitchen” isimli yardım kuruluşunun çatısı altında 6 Şubat depremlerinde ülkemize gelip 10 milyon öğünden fazla yemek dağıttı...
Amerika’da yemeğin Oscar’ları olarak anılan James Beard ödülünü defalarca kazanan, doğal afetlerin ardından felaketten etkilenen bölge halkına sıcak yemek dağıtan World Central Kitchen’ın (WCK) kurucusu, küçük tabaklarda yemek konseptini Amerika’ya getiren, George Washington Üniversitesi’nde profesör ve Küresel Gıda Enstitüsü’nün kurucusu İspanyol şef Jose Andres gastronomi dünyasında çok önemli bir figür.
Oprah Wınfrey
Türkiye’deki semazen gösterisi hâlâ aklımda
◊ Yıllar önce Türkiye’ye geldiniz... İlk olarak ülkemiz hakkında neler söylemek istersiniz?
- Evet, Türkiye’ye iki kere geldim. Önce en yakın arkadaşımla daha sonra da Oprah Winfrey Show programındaki çalışanlarımla Efes ve muhteşem şehir İstanbul’a geldik. Ayasofya ve Sultanahmet Camii’ye gittik. Kapalıçarşı’dan alışveriş yaptık. Semazen gösterisi hâlâ aklımda. Çok çok güzeldi.
◊ 1985’te Steven Spielberg’ün filminde Sofia’ya hayat verdiniz. 39 yıl sonra bu kez Spielberg’le birlikte yapımcı koltuğundasınız. 1985’e ilk filme dönelim... Neler hatırlıyorsunuz?
- 1985’te “The Color Purple”ın setinde Steven Spielberg, Quincy Jones ve Alice Walker’ın birlikte çalışırken içimde bir şeylerin değiştiğini biliyordum. O günden sonra “The Color Purple”ı çekerken hissettiklerimin aynısını hissederek işe gitmek istediğimi anladım. Yaptığım iş sadece bu sette değil, her zaman böyle hissettirmeliydi. Zaten çalışırken tatmin olma ve keyif alma hissi “The Color Purple”dan sonra beni takip etti. 1985’ten beri hayatıma bu şekilde yön veriyorum.
◊
Emma Stone: Bella tüm zamanların en sevdiğim karakteri
◊ Yorgos Lanthimos ile çalışmaktan çok mutlu görünüyorsunuz. İş birliği yaparken ikinizin de birbirinizdeki en iyiyi ortaya çıkarmak için yaptığı şeyler var mı?
- Bilmiyorum. Sanırım birbirimizi gerçekten seviyoruz. Birbirimizi gerçekten anladığımızı düşünüyorum. İkimiz de birbirimize ve işimize büyük saygı ve hayranlık duyuyoruz. Yorgos’a hem bir yönetmen ve hem de iş arkadaşım olarak tamamen güveniyorum. Bir oyuncu olarak kendini tamamen teslim edebilmek ve hikâyenin ve oyuncunun korunduğunu bilmek o kadar nadir ki. Yorgos ve ben birbirimizle dalga da geçebiliriz, kavga da edebiliriz. Güzel bir ilişkiye sahibiz ki bu inanılmaz bir şey. Neden onunla tekrar tekrar çalışmak istediğimin ve onunla çalışmayı sevmemin sebeplerinden biri de sadece oyunculardan değil, ekipten oluşan bir ortam inşa ediyor. Onunla çalışan ekip her işinde geri gelir çünkü kendilerini daha güvende ve daha yakın hissederler. İşin özü Yorgos benim favorilerinden. En iyisi.
◊ Bella rolü karmaşık. Yetişkin bir kadın bedenine hapsolmuş bir bebek zihni giderek büyüyor, büyüdükçe de liberal ve feminist bir ruhla geleneklerden kendini kurtarmak istiyor. İzlediğim en ilginç karakterlerden biriydi Bella Bexter. Nasıl hazırlandınız role?
- Mümkün olduğu kadar çok yargılamayı ve ayıplamayı ortadan kaldırmaya çalışarak başladım işe. Role hazırlanırken neler yapmalıyımdan ziyade neler yapmamalıyımı düşündüm önce. Fiziksellik ve konuşma şekli üzerinde oldukça kapsamlı çalıştık. Ama her şey bir yana bu rol kendini tamamen rahat bırakmak gibiydi. Bella saflık, neşe ve meraktan ibaret, onda utanma duygusu yok, hayat travması yok. Onu oynamanın en büyük hediyesi bunlardı. Bella sadece keşfetmek duygusuyla yaşıyor. Rolle ilgili aklımda olan en büyük kısımda zaten buydu.
◊ Film aslında Bella’nın entelektüel, duygusal ve cinsel açıdan uyanışını da konu alıyor. Bütün bunlar olurken sürekli erkeklerin direnişiyle karşılaşıyor. Bu konu hakkında düşüncelerinizi alabilir miyiz?
- Hikâyeyi Bella’nın erkeklerle karşı karşıya gelmesi olarak görmedim. Bence hikâye Bella’nın hayatın ve dünyanın tüm farklı yönlerine, farklı şehirlere, farklı ortamlara dair deneyimi. Onun erkeklerle ilişki içindeyken hayatın nasıl geçtiğini düşündüğünü sanmıyorum. Ayrıca tüm erkek karakterler kendi açılarından büyüleyici ve kendi içlerinde farklı katmanları var. O erkekler de farklı Bella deneyimleri yaşıyorlar. Onların Bella’ya sundukları, öğrettikleri ve Bella’nın onlara öğrettikleri farklı farklı şeyler.
TAYLOR’I KIZDIRDI
Altın Küre’nin bu yılki sunuculuğunu ünlü Amerikalı komedyen Jo Koy üstlendi. Ödüllerde ‘Taylor Swift: The Eras Tour’ ile ‘Sinema ve Gişe Başarısı’ dalında aday gösterilen Taylor Swift, Koy’un şakalarındaki hedef oldu. Jo Koy, “Hoş geldiniz. Altın Küre ile NFL arasındaki en büyük fark; Altın Küre’de Taylor Swift’in daha az kamera çekimi olması” dedi.
Komedyen, bu şaka ile Swift’in Amerikan futbolcusu sevgilisi Travis Kelce’i desteklemek için sık sık maçlara gitmesine ve bu sırada kameraların ünlü şarkıcıya yoğunlaşmasına atıfta bulundu.
Swift, erkek arkadaşının maçlarını izlerken kameraların kendisine yönelmesi nedeniyle sporseverlerin gündeminde yer alıyordu.
Şarkıcı, Jo Koy’un şakasından sonra içkisinden bir yudum aldı ve tebessüm bile etmeden sert bir bakış attı. Taylor Swift geçen yıl Time dergisi tarafından “Yılın İnsanı” seçilmiş ve sevgilisi Travis Kelce hakkında “Sadece Travis’i desteklemek için oradayım. Beni çok fazla gösterdikleri için futbol tutkunu babaları kızdırdığımın farkında değilim” demişti.
DEDİKODU ANLARI
Geceye damgasını vuran bir başka an ise Selena Gomez ve Taylor Swift’in dedikodu anlarının görüntülenmesiydi. Taylor Swift, Selena Gomez ve Keleigh Sperry, son derece hareketli bir konuşma yaptı. Gomez’in Timothee Chalamet ile fotoğraf çektirmek istediğini, ancak sevgilisi Kylie Jenner’ın izin vermediğini anlattığı ortaya çıktı. Gomez’in “Timothee ile mi” diye soran arkadaşlarına başını salladığı videoda sözleri net bir şekilde işitildi. Selena Gomez ve Timothee Chalamet 2018 yılında Woody Allen filmi “A Rainy Day In New York”ta sevgili rolünde oynamışlardı.
◊ Felix karakteri çok karizmatik... Onun gibi çekiciliğiyle insanları etkileyen birileriyle karşılaştınız mı?
- Barry Keoghan: Herkesin etkilendiği bir veya iki figür mutlaka vardır. Herhangi bir şey söylemelerine bile gerek olmayan ama sahip oldukları enerjiyle insanları mıknatıs gibi çeken tipler. Ben Barry olarak aslında karakterim Oliver’a benziyorum, yaptıklarıyla benzer olduğumuzu söylemiyorum. Meraklı biriyim.
◊ Sizce ne yapıyorlar da insanlar kelimenin tam anlamıyla onlara doğru çekiliyor ve neden onların etrafında olmak istiyor?
Barry Keoghan: Galiba bu aura! Mesela biz öyle olmaya çalışırsak üzerimizde tuhaf görünür. İnsanlar ‘Ne yapıyorsun? Neden cool olmaya çalışıyorsun’ der bence...
Jacob Elordi: Aynı duyguyu paylaşıyorum. Okulda her zaman diğerlerinden etkileyici olan biri ya da birileri vardır. O tipler sporda iyidir, iyi konuşurlar. İsimleri de cool olur, mesela William... Her zaman en iyi saç stiline sahiptirler. Spor yaparken girdiğimiz formalar onların üzerinde daha güzel duruyordur.
◊ Barry Keoghan: Terlemezler miydi?
Jacob Elordi:
◊ Kadroya seçildiğinizi ilk öğrendiğinizde nasıl hissettiğinizi bizimle paylaşır mısınız?
- Meg Bellamy: Şövalye gibi hissettim. Yani aslında çok fazla şey hissettim. Çok uzun inişli çıkışlı bir süreçti. Tüm oyuncular ve teknik ekiple kimya testleri, kendimizi kayıt yaptığımız kasetler ve birebir seçmeler... Bir sürü aşamadan geçtik... Çok uzun bir yolculuktu. Rolü alınca çok heyecanlandım ve korktum, inanılmazdı.
- Ed McVey: Seçmeler uzun bir süreçti, gerçi son üç hafta benim için oldukça sakin geçmişti. Ah, çok yaklaştım ama sanırım son engelde düştüm ve olmadı gibi hissettiğim günlerdi. Seçildiğiniz o telefonu aldığınızda önce daha çok bir rahatlama oluyor. Fakat zaman geçtikçe, heyecanı, korkuyu, kelebekleri hissediyorsunuz ve sonra her şey gerçekten başlıyor.
◊ Çok uzun ve zorlu geçen seçme aşamalarından sonra rolü aldığınızı öğrendiniz... Peki bir sonraki adım neydi?
- Meg Bellamy: Öğrendiğimde işteydim. Kimseye söyleyemezdim, o yüzden konuşmayı otoparkta kutuları boşalttıkları teslimat bölümünde yapmıştım. Sonra Legoland’de (eğlence parkı) işime geri döndüm. Orada çalışıyordum. Misafirler kuyruktaydı, ben işi almıştım ama onları umursuyormuş gibi davranmam gerekiyordu. Tamamen şokta, delirmiş gibiydim. Çok çok tuhaf, ne yapacağımı bilemedim.
- Ed McVey: Seçimlerdeki sonraki aşamaya oldukça hızlı bir şekilde geçtik. Araştırma ekibi geldi ve her şey gerçekten başladı.
- Luther Ford: “The Crown”un çok büyük bir araştırma ekibi var. Belgeseller, makaleler, kitaplar konuyla alakalı her şey size sağlanıyor. Ayrıca hareket koçu Polly Bennett, diyalog koçu William Coniker ile çalışmaya başlıyorsunuz. Yani işin içine pek çok kişi giriyor.
HARRY’NİN İLK GEYİK AVI RİTÜELİ İLGİNÇTİ
◊ Alex Convery’in senaryosunu okuduktan sonra sizi ‘bu filmi benim yönetmem gerekiyor’ düşüncesine sevk eden ne oldu?
- Az çok bildiğim bir hikâyeydi. Senaryoyu okuduktan sonra Michael Jordan’la bizzat görüşme fırsatı bulduğum için de şanslıydım. Bana hikâyeyi kendi de anlattı ve zaman verdi. Bu konuşma gerçekten hikâyeye çok şey ekledi. Michael’a “eğer filmi yapmamı istemiyorsan unut gitsin” dedim. “Hayır, istiyorum” dedi. “Air” filmi Michael Jordan ve onun hayatı hakkında bir hikâye. Filmdeki her şeyin Michael Jordan için önemli noktalarla tutarlı olduğundan emin olmalıydım. O çok ciddi, çok heybetli bir adam... Filmi çok ama çok ciddiye aldı. Konuyla ilgili başkalarının hikâyelerini ya da tanık olmadığı şeyleri anlatmak istemiyordu. Yaklaşımı “Bilmiyorum. Ben orada değildim. Önemli olan ve benim için anlamlı olan şeyler bunlar” deyip yönlendirdi... Annesi ve birkaç karakter hikâyeye, Jordan’dan dinledikten sonra eklendi.
MATT DAMON 42 YILLIK ARKADAŞIM
◊ Yıllar sonra Matt Damon’la tekrar çalışmak nasıldı? Bu sefer hem rol arkadaşı hem de yönetmenisiniz...
- Matt her zaman iyi oynayan bir aktör. Bu zaten filminizi farklı bir seviyeye taşıyor. İyi oyuncu, yönetmen için bir hediye. Matt ile çalışmanın diğer hediyesi de arkadaş olmamız. Yaşımı açığa verecek ama Matt 42 yıllık arkadaşım. Birlikte bütün saçmalıkları aştık, geride bıraktık. Birbirini seven iki arkadaşız, çocuklarımız arkadaş... “Neden zamanımızı birlikte çalışarak geçirmiyoruz” dedik. Başladığımızda Matt’in ‘bakalım Ben Affleck yönetmen olarak nasılmış’ tavrını da hissettim.
◊ Nasıl bir histi bu?
- O bir profesyonel ama unutma biz arkadaşız. Harika bir oyuncu ve role uygundu. Benim yönetmenliğim için birkaç günden sonra güveninin arttığını hissettim. Montaj odasına gittiğimizde onun ‘gerçekten iyi oldu’ dediğini hissedebiliyordum. Bu benim için büyük bir kişisel kariyer anıydı. Matt’in yanında rahattım. Ayrıca Matt iyi iletişim sağlar. “Sorun değil, önemli değil, hadi bi daha yapalım” gibi...
