Hangi mucize

Yok efendim kasaba takımıymış, bütçesi üç kuruşmuş, stadı avuç içi kadarmış, hocası gençmiş, futbolcusu yaşlıymış, taraftarı uzunmuş, yöneticisi kısaymış, mış mış da mış mış...
Beyler, bırakın bu hikayeleri.
Ortada mucize falan yok.
İşin özeti şu:
Bir avuç insan kafa kafaya verdi.
Planını, programını yaptı.
Parasını pulunu denkleştirdi.
Aslanlar gibi bir takım kurdu.
Takır takır şampiyon oldu.
Bu kadar basit.
Attıkları tek bir gol, kazandıkları tek bir puan, galip geldikleri tek bir maç bile tesadüf değil.
Alın teri, göz nuru.
Haaaa, illa da yazmak istiyorsanız:
Şampiyonluk 100. yılında 15 milyon TL harcayıp averajla ligde kalmayı başaran (!) Karşıyaka’yı.
İki sezonda beş takım kuracak kadar futbolcu transfer edip, küme düşmediği için sevinen Göztepe’yi.
Süper Lig piyangosundan gelen 35 milyon TL’yi futbolcu simsarlarına kaptırıp, 10 milyon TL borçla kös kös 1. Lig’e dönen Bucaspor’u.
İsmen ikinci, resmen üçüncü ligde değil şampiyon, beşinci bile olamayı beceremeyen Altay’ı.
Senelerdir, “Küçük olsun, benim olsun” diyen üç-beş yöneticinin elinde oyuncak haline gelen Altınordu’yu.
Amatör kümede sürünmekten kurtulamayan, dahası bundan da şikayet etmeyen İzmirspor’u.
Bu sezon önce “PİK” yapıp, ardından “KÜT” diye çakılarak futbol tarihine geçen Manisaspor’u.
Uzak ara şampiyon olacak kadrosuyla haftalarca kümede kalma mücadelesi veren Denizlispor’u yazın. .
Bence asıl mucize bunlar...