Acizlik!

Bu yıl Göztepe için bir geçiş yılı... Öyle büyük beklentiler içinde değildim. İlk günden ‘Vay be’ dedirtecek işler göreceğimi de düşünmedim asla. Doğruya doğru... Türkiye’de futbolu en iyi bilen kişiye de Uruguay 2. Ligi’nden bir takım verseler, ülke futbolunu, o ligin gerçeklerini anlaması, doğru futbolcuları seçmesi hayli zaman alırdı.

Bu açıdan ‘Sports Republic’e saydırma derdinde değilim. Ben sadece taşları nasıl dizdiklerini, başarıya gidecek yolu nasıl hazırlayacaklarını merak ediyorum. Şu ana kadar geçen süreç, teknik adam seçimleri bu açıdan şaşırtıcı geliyor.

Ancak...

Olayın bir de saha boyutu var.

Pendikspor sezona rüzgar gibi başlamış bir takım değil. Şampiyonluğun direk favorisi değil. Dünkü maça kadar da Göztepe’den sadece 1 puan önde. Gerçi bırakın Pendik’in durumu.

Göztepe kiminle oynarsa oynasın böyle KAY-BET-MEZ!

Göztepe böyle ruhsuzca, böyle umursamazca, böyle mücadele etmeden maç KAY-BE-DE-MEZ!

Adına yakışmaz, mazisine yakışmaz, formasına yakışmaz, armasına yakışmaz.

Lütfen kimse kalkıp da “10 kişi kaldık” mazeretine sığınmasın. Maçın henüz ilk 20 dakikasında Göztepe 4-0 geriye düşmediyse eğer, oturup buna şükretmek gerekir.

Emin olun Pendik dün 7-8 gole ihtiyaç duyan bir durumda olsa, bu skoru pek de yırtınmadan elde edebilirdi.

Biliniz ki bu lig mücadele ligi. Biliniz ki bu lig ‘takım kimliğinin öne çıktığı’ bir lig. Bu lig sahada kavga edenlerin ligi.

Sahaya çıkacak kadrosunu bin bir zorlukla toparlayan Altay’ın Pendik deplasmanında 1-0 kaybettiği maça, o maçtaki mücadelesine bir bakın ve utanın!

Göztepe’nin dünkü durumu tek bir sözle özetlenebilir...

Acizlik!

Ve Göztepe acizliği asla kabul etmez.